|
...Kłomino powstało w latach trzydziestych ubiegłego
wieku. Stacjonowały tu niemieckie oddziały Służby Pracy, a później zorganizowano
obóz jeniecki. W listopadzie 1939 roku w stalagu znajdowało się 6 tysięcy
polskich jeńców wojennych oraz 2300 cywilów aresztowanych na terenach Polski. W
1940 roku to miejsce zajął Oflag II D Gross-Born. Do polskich jeńców dołączyli
Francuzi i Rosjanie. W 1945 roku hitlerowcy ewakuowali jeńców. Po odejściu wojsk
niemieckich, tereny przejęły wojska radzieckie, które więziły żołnierzy
niemieckich. Po przejęciu przez Rosjan, wybudowano tu bloki, garaże, koszarowce,
sklepy i kino. Kłomino opustoszało dopiero w 1992 roku, kiedy wyjechali stąd
ostatni żołnierze rosyjscy. W okresie powojennym rozebrano 50 budynków
poniemieckich, by odzyskać cegłę do budowy Pałacu Kultury w Warszawie. Do 1992
roku w Kłominie mogło żyć nawet 5 tys. osób, dziś jest to jedyne w Polsce
miasto-widmo. Legalnie w Kłominie mieszkają tylko dwie rodziny leśniczych
(ogólnie mieszka 11 osób).
Z encyklopedii:
Kłomino (ros. Grodek lub Gródek, niem. Westwalenhof) –
miejscowość oddalona 12 km od miasta Borne Sulinowo (woj. zachodniopomorskie).
Do 1992 roku miasto było bazą Armii Radzieckiej i podlegało jej administracji,
zaś w 1993 roku zostało włączone do polskiej administracji wraz z sąsiadującym
Bornym Sulinowem. W przeciwieństwie do Bornego Sulinowa Kłomino nie zostało
zasiedlone i nigdy nie otrzymało praw miejskich. Swego czasu pojawiła się oferta
sprzedaży Kłomina za 2 mln złotych. Chętny się jednak nie znalazł. Aktualnie w
Kłominie dobiegają końca prace związane z budową kotłowni olejowej, oczyszczalni
ścieków, hydroforni i wysypiska śmieci. Od 2008 roku miasto systematycznie
zostaje wyburzane. Pozostaną tylko 3 budynki : 1 należący do urzędu gminy Borne
Sulinowo oraz 2 należące do Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy
Państwowe.
|
|
|